Tweede Wereldoorlog en nationaalsocialistische terreur in Straatsburg

Evacuatie van Straatsburg 1939-1940
Na de Duitse inval in Polen op 1 september 1939 en de Frans-Britse oorlogsverklaring tegen het Duitse Rijk op 3 september 1939 wordt de stad, net als andere grenssteden en -dorpen, ontruimd. Tussen september 1939 en juli 1940 vertrokken 100.000 personen van Straatsburg hun stad in de Dordogne en in de stad Limoges. De gemeenteraad vergadert in Perigueux [Wikipedia web01]. De Universiteit van Straatsburg werd uitbesteed aan Clermont-Ferrand, ook de bibliotheek, die vervolgens werd gevorderd door het nazi-regime tegen de Franse weerstand voor Straatsburg [museum web02].

Straatsburg en de belankrijke steden en Vichy Frankrijk 1940-1944: Périgueux (2), Limoges (3) en Clermont-Ferrand (4) [1]

Afgezien van de soldaten in de kazernes blijft Straatsburg tien maanden lang een lege stad. In juni 1940 bezetten Duitse troepen Straatsburg. In de bezettingsjaren worden de Elzassers als Duitse staatsburgers beschouwd en voor de dienstplicht in de Wehrmacht opgeroepen. Velen van hen vluchten naar Frans gebied om daar onder te duiken [web01].

De nazi-beleid in Straatsburg 1940-1944
Toegestaan ​​onder het nazi-regime mochten Duits gelijkgestemde Elzasser naar Straatsburg terugkeren [museum web02].

De welkomsttekst op het treinstation van Straatsburg in de zomer van 1940 - maar dat was alleen voor de Duitse gelijkgestemde mensen [2]

De Frans gelijkgestemde personen van Strastsburg mochten niet terugkeren, maar hun bezittingen werden onteigend in Straatsburg. Franse Monumenten (Marseillaise, Kléber, Jeanne d'Arc en Kellerman) werden gesloopt en vernietigd. In hun plaats werden monumenten opgericht met nazi's. Ook vele straatnamen werden veranderd. Duits gelijkgestemde personen van Straatsburg kon soms ook hun namen in een Duitse versie te veranderen. Het doel was de vernietiging van de Franse taal, zelfs met de invoering van het Duitse schoolsysteem. De synagoge werd in brand gestoken in 1940 en gesloopt in 1941. Alle bewoners moesten hun afstamming te bewijzen, dat zij gene Joden waren. Het nazi-regime maakte de gebruikelijke propaganda voor  Hitlerjeugd, de Liga van Duitse meisjes ¨(Bund Deutscher Mädel) en Wehrmacht. Op het einde, was de bevolking moreel verplicht met "verzamelingen" om alle kostbaarheden te geven voor de oorlog, terwijl de Elzasser soldaten (maximaal 15%) waren in de Duitse troepen aan het Oostfront. Uit 1942 families van valide Elzassers die de dienstplicht had ontdoken in de krijgsmacht, wordt gestraft met deportatie naar Polen, 2,7% van de bevolking van Straatsburg [museum web02].

 
Nazi deelraad op de Roos plaats (Frans: Kleber plaats) in Straatsburg - Helm van de Duitse Wehrmacht in Straatsburg [2]
 
Een NS collectebus - "collectie" van ski's voor de Winterhulp (waarschijnlijk confiscatie van alle ski's van Straatsburg) [2]

Universiteit en de professoren
Aan de Universiteit van Straatsburg werden er geen Franse professoren toegestaan ​​om terug te keren in 1940, maar alleen de Duitse professoren zijn aangeworven. Terwijl de Franse professoren van Straatsburg werden gedwongen te werken in concentratiekampen voor hoogwaardige technologie, onderzocht de Duitse nazi professoren in Straatsburg met een deeltjesversneller - die werd "overgenomen" later door de Fransen. In Natzweiler-Struthof leidde nazi professoren van Straatsburg de menselijke experimenten met joden en zigeuners door. Veel Franse gelijkgestemde personen van Straatsburg ging van Limoges in de weerstand (résistance) [museum web02].

De gedeporteerd, Franse hoogleraar Charles Sadron [2]

Het einde
Op 11 augustus en 25 september, werd de stad gebombardeerd door de geallieerden. Na de Franse bezetting van Straatsburg waren nog Duitse tegenaanvallen bommen - tot 1945 [museum web02].

De Franse troepen waren onder het bevel van generaal Jean de Lattre de Tassigny. Na de Tweede Wereldoorlog zette burgemeester Pierre Pflimlin zich in voor de verzoening met Duitsland, en werd Straatsburg een symbool van de vriendschapsbanden tussen de twee landen en de Europese samenwerking. Sinds 1948 is Straatsburg de zetel van de Raad van Europa [web01].